29.06.2025 r.
OPOKA I GNIAZDO BOŻE
Mt 16, 13-19
Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Wszyscy wierzący mogą być opoką i kluczem do gniazda Bożego, którym jest Jego serce kochające: opoką, która daje bezpieczeństwo życiu; kluczem, który otwiera piękne drzwi Boga.
Dzisiaj Jezus pyta swoich uczniów, jakby w sondażu opinii publicznej: Ludzie, za kogo Mnie uważają? Opinia ludzi jest piękna i niekompletna: Mówią, że jesteś prorokiem! Istotą z ognia i światła, jak Eliasz czy Jan Chrzciciel; że jesteś ustami Boga i ustami ubogich.
Jak bardzo trzeba wierzyć w kogoś, kto posiada supermoce!
Ale Jezus nie jest jedynie prorokiem, który powraca, nawet gdyby był największy. Trzeba szukać dalej: A wy, za kogo Mnie uważacie? Przed wszystkim jest „a wy”, w opozycji do tego, co mówią ludzie. Wy nie zadowalajcie się tym, co słyszycie, nie podporządkowujcie się dominującej myśli. To nie da odpowiedzi, Jezus, nie ofiarowuje rozwiązań, On wywołuje pytania; nie daje lekcji, On zaprasza nas do poszukiwania w sobie.
Oto mistrz istnienia, który chce, abyśmy wszyscy byli wolnymi myślicielami, poetami życia; On nikogo nie indoktrynuje, zadaje pytania, aby stymulować odpowiedzi. I tak, powoduje owocność.
A Piotr odpowiada jak zakochany, w końcu ma szansę: „Ty jesteś Synem Boga żywego”. Życie, przede wszystkim. Wieczność. Tutaj, pośród nas.
Jesteś Synem, to znaczy „przynosisz Boga tutaj, do nas. Sprawiasz, że widzimy i dotykamy Boga, Żyjącego, który sprawia, że żyjemy. Jesteś Jego twarzą, Jego ramieniem, Jego planem, Jego ustami, Jego sercem”.
Spróbuję odpowiedzieć także ja: Ty jesteś dla mnie ukrzyżowaną miłością, jedyną, która nie oszukuje. Ty jesteś rozbrojoną miłością, która nie narzuca się. Jesteś miłością, która zwycięża. Jesteś nierozerwalną miłością. „Nic nigdy, ani życie, ani śmierć, ani aniołowie, ani demony, nic nigdy, ani czas, ani wieczność, nic nigdy nie odłączy nas od miłości” (Rz 8,38). Nic, nigdy.
Następnie dwa symbole: tobie dam klucze; ty jesteś opoką. Piotr i według tradycji jego następcy są opoką dla Kościoła w takim stopniu, w jakim kontynuują głoszenie, że Chrystus jest Synem Boga żywego. Są opoką dla całej ludzkości, jeśli nieustannie powtarzają, że Bóg jest miłością; że Chrystus jest żywy, że jest żywym skarbem dla wszystkich.
Bądź opoką, słowo Jezusa, które rozciąga się na każdego ucznia: na twojej żywej skale zbuduję mój dom. Zostało powiedziane do każdego: co zwiążesz na ziemi, więzi, które utkasz, ludzie, których zjednoczysz w swoim życiu, zawsze ich odnajdziesz. Co rozwiążesz na ziemi: wszystkie węzły, splątania, bloki, które rozwiążesz, ci, którym dasz wolność i oddech, będą mieli wolność na zawsze i oddech w niebiosach.
Wszyscy wierzący mogą i muszą być opoką i kluczem do gniazda Bożego, którym jest Jego miłujące i zakochane serce: opoką, która wnosi wsparcie i bezpieczeństwo w życie innych; kluczem, który otwiera piękne drzwi Boga.
o. Ermes Ronchi
tłum. A. Serafin
